Ταξίδι στη Χώρα των 2012 Χαμένων Ευχών – Το βιβλίο μες στη χρονιά που μας πέρασε

Πάνε λοιπόν κι αυτά τα Χριστούγεννα. Ο παλιός χρόνος έφυγε, ο νέος ήρθε για να συμπληρώσει κι αυτός το δωδεκάμηνο ταξίδι του. Βρισκόμαστε αισίως στο έτος 2013, 20 περίπου μέρες μετά την Πρωτοχρονιά. Κι όμως μοιάζει λες και τα Χριστούγεννα δεν ήρθαν ποτέ. Δεν είναι παράξενο αν συλλογιστεί κανείς ότι πριν μερικές βδομάδες οι πόλεις μας, οι δρόμοι μας, τα σπίτια μας και η διάθεση μας βρισκόταν κάτω από την μαγική ενδυμασία αυτής της παράξενης γιορτής; Τώρα πια, όπως και κάθε χρόνο, τα Χριστούγεννα μοιάζουν σαν ένα μακρινό όνειρο που το είδαμε για λίγο κι ύστερα ξυπνήσαμε. Τα Χριστούγεννα αυτά το Τραγούδι του Χρόνου συμπλήρωσε κι αυτό ένα χρόνο από την ημέρα που εκδόθηκε από τις Βορειοδυτικές Εκδόσεις. Το 2012 ίσως δεν του φέρθηκε όπως του άξιζε. Το ταλαιπώρησε στην αρχή όμως το δικαίωσε στο τέλος. Ο Δεκέμβρης του 12 ήταν ο μήνας της Χώρας των Χαμένων Ευχών. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Τον Ιανουάριο του 2012, μόλις πέρασαν οι γιορτές, το βιβλίο, νέο ακόμα στην αγορά, βγήκε από τα ράφια των λίγων βιβλιοπωλείων στα οποία βρέθηκε. Οι πωλήσεις κατά το Δεκέμβριο του 2011 ήταν εξαιρετικά καλές αν λάβουμε υπόψη πως βρέθηκε σε λίγα βιβλιοπωλεία και χωρίς καμία διαφήμιση στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Ωστόσο στο κεντρικό παρέμεινε για δύο βδομάδες στην πρώτη θέση των best-seller κατάστημα Metropolis όπου μαζί με την Πρωτοπορία αποτελούσε τα δύο κυριότερα σημεία διάθεσης του βιβλίου στην Αθήνα. Τη διανομή του βιβλίου ανέλαβε το δίκτυο Soundforge που λίγους μήνες νωρίτερα έκανε τα πρώτα του βήματα μπαίνοντας δυναμικά στην αγορά. Καθυστέρησε όμως να στείλει το Τραγούδι στα βιβλιοπωλεία με αποτέλεσμα να χάσει την εορταστική περίοδο. Κι επειδή στην Ελλάδα οι βιβλιοπώλες έχουν την τάση να επιλέγουν βιβλία με βάση την ετικέτα και όχι το περιεχόμενο, χαρακτηρίζοντας το Τραγούδι του Χρόνου ως χριστουγεννιάτικο, το απέφυγαν. Οι λίγοι που το επέλεξαν, ή το έστειλαν πίσω ή το έκρυψαν στην αποθήκη μαζί με όλους τους άλλους χριστουγεννιάτικους τίτλους. Τους υπόλοιπους μήνες λοιπόν το Τραγούδι, παρόλο που συγκαταλεγόταν στις νέες κυκλοφορίες, δεν υπήρχε πουθενά. Ακολούθησαν οι βραβεύσεις για τα βιβλία του 2011 όμως η Χώρα των Χαμένων Ευχών δεν πήρε κανένα βραβείο (λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε από έναν άγνωστο συγγραφέα και εκδόθηκε από έναν πολύ μικρό εκδοτικό οίκο). Τον Μάιο το Τραγούδι του Χρόνου βρέθηκε στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη μαζί με τα άλλα βιβλία των Βορειοδυτικών φέρνοντας χειμωνιάτικες αναμνήσεις στην καρδιά της άνοιξης. Το καλοκαίρι όμως το δίκτυο της Soundforge έβαλε λουκέτο ζημιώνοντας εκδοτικούς και βιβλιοπωλεία. Το συμβάν αυτό ήταν μεγάλο πλήγμα τόσο για τις Βορειοδυτικές Εκδόσεις όσο και για το Τραγούδι του Χρόνου. Ας μην ξεχνάμε ότι το 2012 πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν και πολλοί άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, μεταξύ των οποίων κι εγώ. Κάτι ανάλογο με την περίπτωση της Soundforge συνέβη δυστυχώς και με το Metropolis… Κι ενώ το Τραγούδι απουσίαζε από παντού, ήδη οι κριτικές που γράφονταν για αυτό στο διαδίκτυο ήταν κάτι παραπάνω από θετικές, τόσο στο sff.gr όσο και στο Goodreads. Πέρασε το καλοκαίρι, πέρασε και το φθινόπωρο και άρχισε να χειμωνιάζει. Από το Νοέμβριο τα βιβλιοπωλεία ξεκίνησαν να προβάλλουν χριστουγεννιάτικα βιβλία, καινούργια (που δεν ήταν και τόσο πολλά αυτή τη φορά) και παλιά (που ήταν τα περισσότερα και είχαν την ετικέτα των μεγάλων εκδοτικών που είχαν αναλάβει την έκδοση τους). Πίστευα πως θα συναντούσα τη Χώρα των Χαμένων Ευχών στα ράφια αν όχι στις βιτρίνες, κι όμως έκανα λάθος. Σε όσα βιβλιοπωλεία το αναζήτησα, από τα μεγάλα της Αθήνας έως τα συνοικιακά του Πειραιά, δεν το βρήκα σε κανένα. Τα Χριστούγεννα έρχονταν όμως η Νοέλα δεν ήταν εκεί. Κι όμως, όπως είπα και στην αρχή, ο Δεκέμβριος ήταν ο μήνας του Τραγουδιού! Στις 4 του μήνα και μέρα Τρίτη, πραγματοποιήθηκε η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στο βιβλιοπωλείο Νέος Κύκλος (πρώην Τσαμαντάκης) στο κέντρο του Πειραιά. Ομιλητές ήταν ο εκδότης των Βορειοδυτικών Γιάννης Πλιώτας και η συγγραφέας Ευθυμία Δεσποτάκη. Ο κόσμος ήταν απρόσμενα πολύς δεδομένου του ότι πολλοί δεν κατάφεραν να έρθουν λόγω μέρας και ώρας. Στις 15 Δεκεμβρίου η Χώρα των Χαμένων Ευχών συμπλήρωσε ένα χρόνο από τότε που βγήκε από το τυπογραφείο και ψηφίστηκε από τη ΛΑΦ τη Λέσχη Ανάγνωσης του sff.gr να είναι το βιβλίο που διαβαστεί από τα μέλη της για το μήνα Δεκέμβριο. Στις 18 Δεκεμβρίου η συγγραφέας Στέργια Καββάλου με κάλεσε στο ραδιοφωνικό σταθμό CR Radio όπου μιλήσαμε για τη Νοέλα διαβάσαμε αποσπάσματα από το βιβλίο στην εκπομπή Turn the Page. Στις 22 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η δεύτερη παρουσίαση του βιβλίου, αυτή τη φορά στην Αθήνα και σε μεγαλύτερο χώρο, στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Πατάκη στην οδό Πανεπιστήμιου. Ο κόσμος που ήρθε ήταν επίσης πολύς παρά το κρύο και τη βροχή. Ομιλητές ήταν ο Γιάννης Πλιώτας και ο συγγραφέας Λευτέρης Κεραμίδας ο οποίος έγραψε μια από τις ωραιότερες αναλύσεις για την ιστορία του βιβλίου. Αργότερα το ίδιο απόγευμα στο καφέ-βιβλιοπωλείο Έναστρον στην οδό Σόλωνος πραγματοποιήθηκε η συνάντηση της ΛΑΦ όπου έγινε συζήτηση για το Τραγούδι. Με εξέπληξε το γεγονός ότι τα μέλη της λέσχης είχαν σχηματίσει ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο είχαν απαντήσει σχετικά με το ποιος ήταν ο αγαπημένος ήρωας του βιβλίου, τοποθεσία, σκηνή φράση κ.τ.λ. Ιδιαίτερη χαρά μου έδωσε η μαρτυρία των όσων διάβασαν το βιβλίο για δεύτερη φορά, βρίσκοντας το πιο ωραίο από την πρώτη. Και ο μήνας των θαυμάτων έφυγε με μια βιβλιοπαρουσίαση του Τραγουδιού στο περιοδικό Αν που κυκλοφορεί κάθε δυο μήνες στη Χαλκίδα. Στο τεύχος αυτό ο συγγραφέας Ντίνος Χατζηγιώργης έγραψε μια θετική κριτική για το βιβλίο καλώντας τους αναγνώστες να χαθούν στη μαγεία της Νοέλα. Έπειτα ήρθαν τα Χριστούγεννα, μια εβδομάδα αργότερα η Πρωτοχρονιά με το νέο έτος, τα Φώτα και ύστερα … η μεθεόρτια μελαγχολία. Κι όμως μετά τις γιορτές συνάντησα πολλούς φίλους που διάβασαν το Τραγούδι του Χρόνου μέσα στο Δωδεκαήμερο και μου μίλησαν με τα καλύτερα. Τουλάχιστον τέσσερις από αυτούς μου είπαν πως δεν το διάβασαν μοναχά οι ίδιοι αλλά και οι γονείς τους! Και μιας που μίλησα για φίλους, η Χώρα των Χαμένων Ευχών βρέθηκε στα χέρια τεσσάρων πολύ σημαντικών ανθρώπων. Θα αναφερθώ όμως σε αυτούς κάποια άλλη στιγμή σε ξεχωριστή ανάρτηση. Ως προς τη συνέχεια του βιβλίου, πολλοί πίστευαν πως το δεύτερο μέρος της σειράς θα κυκλοφορούσε τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν. Ζητώ συγνώμη από τους φίλους αναγνώστες που περίμεναν πως θα διάβαζαν πέρυσι τη συνέχεια και τους ζητώ επίσης να κάνουν υπομονή ως τα φετινά Χριστούγεννα όπου καλώς εχόντων των πραγμάτων θα κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο. Τελειώνοντας αυτή την ανασκόπηση, θέλω να ευχηθώ σε όλους καλή χρονιά και να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συμμετείχαν σε αυτό το ταξίδι μαζί με το Λουκά και τη Φωτεινή. «Ο δρόμος για το σπίτι θα είναι μακρύς και δύσκολος και ποιος ξέρει το αύριο τι θα μας φέρει;» Ως τότε να είστε όλοι καλά!